Anlaşıldı ki Morgıç’da garibanın açıkta kalan poposunu örtmeye çare olmayacak. Alcağı evin %25’ini peşin verecek bu bir.. 100 bin YTL kredi için de yirmi yıl boyunca ayda birkaç kira düzeyinde geri ödeme yapacak bu iki.. Gariban bu koşullara uyabilir mi?.. Bu koşullara uyan gariban sayılır mı?
Krala kılıç çekenin kılıcı uzun olmalı.. Kanaltürk de zaten diyor ki, değil 14, 114 koldan incleme yapsınlar, bizim alnımız açık.. ama işlem yasal değil!..” Gerçekten yasal mı, değil mi bilmiyorum ama bir haddini bil sopa benim elimde mesajı çok açık görülüyor.. Buna sadece Kanaltürk değil, bütün basın karşı çıkmalı.. “Kır ama satma!” prensibinin bir gereğidir bu..
Siyaset, ticaretin reklam dilini kullanabilir mi?.. Kullanmalı mı?.. Reklamın o ince fırçalı, oynak, illüzyonist tabiatı, siyaseti sunarken aldatmaz mı? “Erfendim, reklam sektörüne hakaret mi ediyorsun?.. Denetimi, yönetimi var?, üst kurulu, etiği, metiği var!” diyen olursa bir sorum daha var.. O halde eczacıların, doktorların, avukatların tabelalarına bile neden standart koyuyoruz..
Piyer Loti tepesinin adını “Eyüp Sultan Tepesi” yapmaya kalkan Eyüp Belediye Başkanına, “Kentteki isimlerle oynamaya, Fatih Sultan Mehmet’ten daha fazlı mı hakkınız var?” diye sormak lazım.. Fatih bilmez miydi örneğin ‘Ayasofya’nın adını “GençFatih Camisi” yapmayı? Bre fetheyleyen dahi bunu yapmaz iken…
Acarkent davası davacıların yoğunluğundan ötürü nikah salonunda görüldü.
Etrafımız suç ve suçlulularla kuşatılırken, neredeyse suçu öven, suçluyu ve silahı sevimlileştiren dizileri kollamayı “sanata saygı” ile karıştırma enayiliğine düşmeyelim. Gelişmiş toplumsal kurguda, polisin belindeki tabanca bile gösterilmez gizlenir. Sebebi basittir. Düşünmek gerekir..
Kırk yıllık Kani, olur mu yani.. Gelenekselcilik’le beleşçilik karışınca görüntü komikleşiyor tabi.. Hayır, yeni bir “uzay teleskobu” üretip babanın adını verdin de karşı mı çıktık sayın başkan!. Sokak adlarından şehir sembollerine oralardan dere tepe isimlerine kadar geldik. Yok artık..
Bir gizli örgütlenme, gerçekten bu denli afişe olup, buna rağmen bu kadar uzun süre etkilenmeden, fire vermeden, bir tarafını açığa vurmadan gizli kalmayı, sır olmayı sürdürebilir mi?.. Yoksa yine kendi kendimizi mi işletiyoruz?..
Tüketici olarak; bir ürünü satın alırken KDV’yi, o ürünü işaretlemek için ödüyoruz.
Yani, maliyeye yardım etmek için, paramızla ödünç olarak koyduğumuz bu işaret sayesinde, o ürünün vergisi esnaf tarafından devlete ödenmek zorunda kalınıyor.
Sonra bizim o ödünç işaretimizi geri almamız lazım diy’mi?
Harcamamız oranındaki fişi Devlete verip işaretlerimizi geri alıyoruz.
Biraz uğraşıyoruz ama olsun.. Devletimiz vergisini topluyor. Biz de hasbel kader vatandaşlık görevimizdir deyip ezayı sineye çekiyoruz..
Bu uyanıklar, Hayır! siz işareti koymaya devam edin ama biz artık onları size geri vermeyeceğiz diyorlar. Onları iç edeceğiz diyorlar!
E, bu durumda Vatandaş da fısat buldukça “Bir alışveriş, bir fiş’ten vazgeçiyor..”
Yani “O zaman buyur, işareti de sen koy baba!” diyor..
Fiş kesme oranının, dolayısıyla vergi gelirinin azalmasının nedeni bu..
İşareti koydurup geriye vermemek akıllı bir yol olsaydı,
Merhum Özal, o cin zekasıyla onu da keşfederdi..
Hayır, bunlar o işareti icad edenden daha mı cevval? – VATAN 13.07.2007
Meerse bizim anladmz göstergeler ve rakamlar farklymfl..