Abdullah Gül Kim?
Dört silahşörler misali birlikte yola çıkan AKP’nin dört kurucusundan biri.
Athos, Porthos, Aramis, Dartanyan’gillerden Athos..

Şimdi azıcık hatırlayalım;
2001 yılındaki “kuruculuk”tan sonra Tayyip, yani Porthos hapisteyken “Emanetçi Başbakan” oldu. Tayyip, O zamanki Cumhurbaşkanı Sezer’in karşı çıkmasına rağmen Baykal’ın himmetiyle, yenilenen Siirt seçimlerinde Mervan Gül’ün yerine milletvekili ve dolayısıyla başbakan olur olmaz koltuğu teslim edip onun yardımcısı ve dış işleri bakanı pozisyonuna geçti. Ardından Cumhurbaşkanı olarak partisine en üst kademeden destek verdi. Yerine yine Tayyip’e devrederek  sonuna kadar sadakatle bu görevde kaldı. Gönlünden geçen Tayyip’in yerine tekrar başbakan olmak idiyse de sıkı bir çalımla görev süresinin bitişinden bir gün önceye çekilen kurultay ile “aut”a atıldı. Partiye üye bile olamadı. Böylece 2001’de başlayan 14 yıllık sadık süreç bariz ofsayt ile sona erdi.
Aramis ve Dartanyan gibi o da Porthos tarafından partiden gönderildi.
Porthos şimdi partide tek başına..
“Tek vatan, tek bayrak, tek millet, tek devlet” söyleminin yanına ‘tek adam’ ilavesini pekiştirmeye çalışmakla meşgul.
Benim ibretle altını çizmek istediğim nokta başka..
Önceki Milli Görüş süreci hariç, 2001 yılından bu yana birbirinin yerine nöbet tutmuş, birbirine bayrak devretmiş, kader ve gönül birliği yapmış, sırt sırta vermiş dört kişiden üçü diskalifiye edilmiş, bunlardan sonuncusu ise “Bozgunculuk” la suçlanıyor. Satır arasında tehdit ediliyor.
Çatı adayı peleriniyle çatıya ittirilen Athos’un pelerini bir kılıç darbesiyle sırtından alınıp, çatıda pelerinsiz bırakılıveriyor.
Göreceğiz.. Athos bundan gayrı değil çatı adayı, zemin kat adayı bile olamaz..
Çünkü Krala kılıç çekiyorsan kılıcın uzun olacak.
Oysa Athos’un kılıcı kısa ve kırık..
Devam edenlere ders olsun!..
Nokta!.

———————————-

Edit: Bu yazı, İbrahim Kalın ve Genel Kurmay Başkanının, Gül’ü helikopter ile ani ziyaretlerinden bir hafta önce yazılmıştı. Nitekim bu ziyaretten az sonra Gül “Abi, aday maday değilim, hadi herkese hayırlı işler!” mealinde bir açıklama yaparak meçhul bir yöne doğru kayboldu..

Köprülerden gördüğümüz hayrı elbette nükleer santralden de göreceğiz.

Çünkü model hemen hemen aynı.
Satın alma garantili Yap-işlet-devret.
Bu sefer Ruslar yapacak, Ruslar işletecek, Ruslar ürettiği elektriği tam kırk dokuz yıl bize satacak..
Hem de şimdiden belirlenmiş fahiş bir fiyatla. Bu gün tükettiğimiz elektrik fiyatının tam üç katına!

Yanınızda yörenizde 12 yaşında bir çocuk var ise lütfen durumu ona anlatın..
Böyle hem yerli ve milli olmayan, hem tehlikeli, hem her yıl tonlarca atık ortaya çıkaran, hem de üç katı pahalı bir enerji santralinin üstelik de Akkuyu gibi bir çevreye neden yapılma-ma-sı gerektiği konusunda zerre kadar tereddüt ederse ben Türk halkından özür dileyip karikatür çizmeyi bırakırım.
Peki bu aklı evvel takımın amacı ne?

Yerli ve milli değil!..
İnşaatı Ruslar yapacak, operasyonu yani işletmeyi Ruslar yapacak, personelin çoğu yabancı olacak. Kullanılacak yakıt ham maddesi olan ‘zenginleştirilmiş uranyumdioksit’ de dışarıdan alınacak. Yani Bulgaristan’dan elektrik satın almaktan -üstelik daha yüksek bir fiyattan satın almaktan- bir farkı olmayacak.

Ucuz değil!
Şu anda 4 Cent olan elektriği 49 yıl boyunca  dört katına 12.35 Cent’e alma garantisine yönelik fiyat anlaşması imzalandı. Hele doların değer kazanması durumu tabloyu daha da ağırlaştıracak.

Mantıklı değil! 
Bu santralin ömrü 60 yıl. Yani 60 yıl sonra kesinlikle sökülecek. Sözleşmeden arta kalan yani santralin bizim olacağı süre sadece 11 yıl. Basit bir hesap, bu günkü şartlar sabit kalsa bile kalan sürede edeceğimiz getirinin ödeyeceğimiz elektrik fiyatının çok altında olduğunu açıkça ortaya koyuyor. (12 yaşındaki çocuğa sorun kafadan yapsın hesabı!) Fiyat 3 katı olduğuna göre: 49 yıl, 147 birimin üçte ikisi yani 98 birimi zarar hanesinde. Son 11 yıl para ödemeyeceğimize göre 11 birim kar hanesinde. Çık 98 birim zarardan 11 birim karı.. Kalır 87 birim zarar!.  60 Yıl sonra söküleceğine göre “Canım şimdi zarar etsek de sonradan torunlarımız kar edecek” gibi bir mantık da yok!.. O halde neden?

Masum Değil!
Tehlikeli!.. Hem de Depremselliğin bulunduğu bir bölge. Hiç bir sorun olmasa bile faaliyeti boyunca ortaya çıkarılan binlerce ton nükleer atık Demokles’in Kılıcı gibi kafamızın üzerinde sallanıp duracak.

Tek alternatif değil!
Yenilenebilir enerji kaynaklarının teknolojisi çok hızlı bir ivme ile gelişiyor. Ülkemiz rüzgar enerjisi için son derece uygun iklime sahip, atıl alanlarla dolu. Güneş enerjisi panelleri gittikçe ucuzluyor. Üstelik yerli üretim her zaman arttırılabilir. Kiremit şeklinde enerji panelleri bile üretildi. Sekiz-on yıl içinde çatınızı kaplayacağınız malzeme enerji sorununuzu çözecek.. Dünya çöllere güneş enerjisi santralleri projelerini yarıladı. Küresel ısınma 12 yıl sonra Türkiye’nin -ortasından bir çizgi çek, çizginin- güneyini 55 derece sıcaklıkta bitkisel üretim yapılamayan bir iklime çevirecek. Bu acele ne?

Atla deve değil:
Türkiye’nin kurulu güç miktarı 70-80 bin megavat. Her biri 1.2 bin megavat olacak bu 4 üniteli yeni santral yuvarlak hesapla 5 bin megavatlık bir ilave güç sağlayacak.
Ne bütün ihtiyacımızı çözecek, ne başımızı göğe erdirecek.. Mevcut üretimimizin 6.2’si kadar bir katkı yapacak.
O halde bu zarar bu risk neden?

“Canım, yanıbaşımızda, Bulgaristan’da, Ermenistan’da var!” söylemlerine bakmayın.. Dünya nükleer santralları gittikçe devreden çıkarıyor. Her geçen yıl sayıları azalıyor, yerlerine alternatif enerji üretim alanları ikame ediliyor..
En fazla 20 yıl sonra, enerji sorununun belki de tamamını güneşle kuracağı doğru teknolojik ilişki ile çözmüş olacak dünyada, bizim çocuklarımız, üstelik de riskli bir şemsiye altında  49 yıl dolana kadar bu günün 3 katı fiyattan elektrik satın alarak borç ödemeye devam edecek..
Neden?

İnsanların gün geçtikçe zenginleştiğinin ya da fakirleştiğinin en sağlam hesabı emekli maaşı üzerinden yapılabilir. Hesap için parametreler nettir. Artışı devletin kontrolündedir. Zira maaşın, emekliyi enflasyona ezdirmeyen artışlarla güncel tutulduğu iddia edilir.

Şu halde emekli maaşı üzerinden bir hesap yapalım. Sabah akşam, kongre kongre kişi başı milli hasılanın on bin bilmem kaç doları bulduğu tekrarlanan canım ülkemde gerçek durum neymiş matematiksel olarak görelim.

Ha!.. Bu hesap farazi ya da üfürme, yuvarlama değildir. Net ve gerçek rakamlar üzerinden yapılmıştır.

2010 Haziran’ında emekli olan bir vatandaşımıza 1600 TL emekli maaşı bağlanır.
Dolar satış kuru 1.507 TL’dir. Yani emeklimiz maaşıyla bu tarihte tam 1061 USD alabilmektedir.

Aynı emeklimizin maaşı kademe kademe 2018 yılı Mart ayında 2170 TL’ye yükselmiştir.
Ancak emeklimiz bu maaşı ile bu hesabın yapıldığı 30 Mart 2018 tarihinde 549 USD alabilmektedir.
Yani, fazla değil, bu iktidarın sadece son yedi senesinde bu emekli kardeşimizin alım gücü 1061 dolardan 549 dolara yani gerçek anlamda yarı yarıya düşmüştür. Yani diğer bir deyişle bu emekli -diğer emekliler gibi- son yedi senede yarı yarıya fakirleşmiştir.

Var mıdır bu hesaba yanlış diyebilecek hesap bilen bir Kasımpaşa delikanlısı?

Hadi anlatın bakalım şimdi bu emekli kardeşimize, İMF ye nasıl borç verdiğimizi, milli gelirimizin fert başına nasıl on bin bilmem kaç dolara çıktığını, onu nasıl bir refah ve saadet içinde yaşattığınızı!

Bu emekli bizzat benim!.. Gelin bir anlatın da 2019’da oyumu ananızın ak sütü gibi helalinden alın bakalım!