Bu başlık altında; ‘Bağımsız Gazetecilik’ tarafından kurulduğu 2002 yılından, Demirören’e satıldığı 2010 ortalarına kadar Vatan Gazetesi’nde çizdiğim siyasi karikatürleri içeren bir arşiv bulunuyor.. Vatan Gazetesi el değiştirdiğinde “ilk kapının önüne konulan!” gazeteci ben oldum.. Karikatürlerin çoğunun altında, çizdiğim gün yazdığım birer ikişer paragraflık kısa notlar bulunuyor.. Beni kovarken, “Valla ekonomik olarak çok zor durumdayız. Yoksa siyasi bir nedeni yok! ” demişlerdi. Sonra Mine Kırıkkanat’ı kovdular. Necati Doğru gitti. Sonra Can Ataklı, Mustafa Mutlu.. Böyle boş kalınca düşündüm. Biz bu bir kaç kişi ne para alıyormuşuz ki gazete bizi masraftan düşünce batmaktan kurtuldu. Hala yaşamaya devam ediyor!.. Yazıklar olsun bize! Kaç kişinin ekmeğiyle oynuyormuşuz az kala..
Erkeklerin maç sevdası ne kadar da ulvi bir sevda aslında.. Ahu ablanın sevdasıyla kıyaslandığında.. Ama yine de maçlara çok ara verip aileyi birbiriyle muhatap etmemek lazım.. Konu konuyu açıyor. Konu gelip paraya dayanıyor önünde sonunda.. Al sana çekirdek ailenin ek yeri.. yermisin yemez misin?!
Ziya Gökalp’in Camiler kışlamız, kubbeler miğferimiz, minareler süngümüz.. diye devam eden dizelerine “türbanlar paraşütümüz..” diye bir mısra eklediler fiilen.. Yanlış oldu tabi.. En çok da önceden bir sorunları olmayan türbanlı kızlarımız zarar gördü bu mısradan… Uçmak güzel bişey de bu işin bir de yere konması var.. Türkiye yıllar sonra yakaladığı bir “tek başına iktidar” şansını böyle hesapsızca heba edecek kadar lüksü olan bir ülke değil ki..
TOBB Başkanı Rıfat Hisarcıklıoğlu, üç lideri elele tutuşturdu.. Resim çektirdi.. Ertesi gün pişman oldular tabi.. Kimi “basiretim baglandı” dedi kimi o atmosferde reddedememe mazeretine sığındı.. “Tuttum, yine tutarım!” diyen çıkmadı.. Alt tarafı birbirinin elini tutmadı mı bu arkadaşlar yaa!.. Bu pişmanlık niye?..
Futbol, sonuç (skor) oyunu diyenler ne kadar doğru söylemişler. Son birkaç dakikada ortaya çıkan performans farkı nelere kadir..
Gökten altın yağsa ilk düşen başımızı yarar, ikinciyi zaten göremeyiz…
Kötüleri evcilleştiriyoruz. Yavaş yavaş kötünün de iyi olabileceğine alıştırılıyoruz. Üstelik farkında olmadan yapıyoruz bütün bunları… Bir yıl, iki yıl geriye bakarak anlayamıyoruz.. Hafızamız zayıf. Çok daha fazla hatırlamamız lazım..
Koskoca Topkapı Sarayının kendisi sahtesiyle degistirilmiş se de şaşmam artık
Bu kuleler yapılınca, 4 levent halkı kulelere taşınmayacağına göre, yeni gelenlerle birlikte o yollara nasıl olacak da bir arada sığışacaklar, merak ediyorum..
