Bu başlık altında; ‘Bağımsız Gazetecilik’ tarafından kurulduğu 2002 yılından, Demirören’e satıldığı 2010 ortalarına kadar Vatan Gazetesi’nde çizdiğim siyasi karikatürleri içeren bir arşiv bulunuyor.. Vatan Gazetesi el değiştirdiğinde “ilk kapının önüne konulan!” gazeteci ben oldum.. Karikatürlerin çoğunun altında, çizdiğim gün yazdığım birer ikişer paragraflık kısa notlar bulunuyor.. Beni kovarken, “Valla ekonomik olarak çok zor durumdayız. Yoksa siyasi bir nedeni yok! ” demişlerdi. Sonra Mine Kırıkkanat’ı kovdular. Necati Doğru gitti. Sonra Can Ataklı, Mustafa Mutlu.. Böyle boş kalınca düşündüm. Biz bu bir kaç kişi ne para alıyormuşuz ki gazete bizi masraftan düşünce batmaktan kurtuldu. Hala yaşamaya devam ediyor!.. Yazıklar olsun bize! Kaç kişinin ekmeğiyle oynuyormuşuz az kala..
Fener!.. Dünyada en meşakkatli iş nedir deseler; tereddütsüz “Fener seyircisi olmak” derim.. Tuhaf bir keder var ‘fenerlilikte’ tam bir mazoşizm denemez.. Ama garip bir kendine eziyet.. Ben fenere, futboluna futbolcusuna değil ama seyircisine hastayım… Derin bir saygı besliyorum içimde.. Ben olsam yapamazdım..
Hani Bolu’da bir mühendis bir at ile bir nevi gerdege girmisti ya.. Bu olaydan sonra hayvansever bir grup gidip attan özür dilemisti.. Hatta biri cezbeye gelip ağlamıştı da atın önünde hatırlarsınız.. Ulvi bir duygu, saygım var da, o başka.. Benim takıldığım bi yer var. Eziyetse bu eziyeti çekmeyen eşşek yok Anadoluda.. Bir hayvanseverim de niye gidip bir eşekten özür dilemez, niye bir eşeğe ağlayıp cezbelenmez.. Eeşek diye mi?.. Bu ayrımcılık niye?!
Da Vinci şifresi’ni anlamadık bi türlü.. Fatıma’nın üçüncü sırrını bilmiyoruz… Pandora’nın kutusu bir muamma bize… Ama bizim bildiğimiz daha büyük bir sır var…
4 kisilik ailenin geçim sırrı… Dünya da bunu bilmiyor işte..
Hiç tatil yapmadığını övünerek söyleyen bir turizm bakanımız var. Bence iyi bişey bu.. Olaya dışarıdan bakabiliyor… Kimsenin göremediği bazı detayları görebiliyor… Artık uyumuyor da üstelik.. E bundan iyisi şamda kayısı… Ben kendisini uyurken de severdim… Sakiin, deriiin, şu tempo çılgınlarının azdırdığı kaotik atmosferde bir sessizliiik.. Mavi sularda dingin bir denizanası motifi.. E turizm de bu değil mi birader!
Enflasyon lobisi diye bişey vardı.. Enflasyondan kazananlar, enflasyonla var olanlar.. şimdi ne oldular bilmem.. Ama itiraf etmek gerekirse karikatürcüler de istemeden enflasyon lobisi içerisinde yer aldılar.. Niye diyeceksiniz? Ya, bu sevimli canavarı az mı çizdik, bundan az mı ekmek yedik biz!. Bak şimdi çizemiyoruz!.. Kırk yılda bir, bir kıpırtı olacak da çizeceksin.. E yazık değil mi bize de.. Ölelim mi?!..
26.11.2005 – Evrim
-Sonunda eşek bile isyan eder.. VATAN 29.11.2005
Kaptan’ın da canı var…
“Deve miyim, kuşmuyum” sorunsalı biter…
